نظرات ياداشت بي رحم !

+ همون آشناي تو

مي آميزم سياهي شب را
با سفيدي ِ روزْ
- كه خودْ عصاره ي رنگينْ كمانْ استْ!-
تا خاكستري ْ را برگزينم
براي ترسيم ِ آسمانِ سرزمين ِ خويش!

بَر حاشيه ي سوري ِ بومْ
شن‎ْ زاري تفته را نقاشي مي كنم
با سَرچشمه اي كه خوابْ گاه ِ‌ اژدهاست!

خورشيدي قُراضه ْ را پَرچْ مي كنم بر آسمان
با عبور تاريك كلاغان در حاشيه و ُ
خبرْكِشان ِ مُرده به تازيانه ي باد...

اين جا ايران است
و من
تو را دوست مي دارم!●