دلبرا ! در دلِ سـخت تو وفا نیـسـت چرا؟
کـافـران را دلِ نرمسـت و ُترا نیسـت چرا؟
خـونِ من ریـزی و چــشم تـو روا میدارد
بوسهای خواهم و گویی که روا نیست ، چرا؟
این قسمت از غزل ناب اوحدی مراغهای ، شرح حال «دیوار کوتاه» منه ... حالا پس از یکماه و4 روز تجربهی نوشتن در «پارسی بلاگ» ، سرانجام به این نتیجه رسیدم : فضای اینجا برام کوچک و«لباس» ُفرم آقای «مدیر» به تنم تنگه و اندازهام نمیشه که نمیشه!
دفعهی بعد (یعنی خیلی زود) ، با آدرس جدید وبلاگ خودم ، همه شما را به جایی دعوت میکنم تا در« آن» حس «ناامنی» نداشته باشیم.